Roomnumber | 658 Le Méridien Versailles
Weather | raindrops keep falling on my head
Clothes | jeans, sneakers, tshirt, sweater (all blue)
Het oratorium van de heilige Jozef stond op het programma. Dat is een rooms katholieke basiliek op de Mont Royal. (Mont Royal – Montreal). Begonnen als klein kerkje waar wonderbaarlijke genezingen plaatsvonden. En dus is het een bedevaartplaats geworden.
Inmiddels is het kerkje omhuld door een grote betonnen basiliek. Betonnen gotiek zagen wij.
De ombouwing is ingericht met roltrappen en liften zodat je de crypte tot en met de koepel kunt bezoeken. Die roltrappen zijn hard nodig want de bedevaartgangers hebben over het algemeen loopproblemen. De klim hiernaar toe is dan best een opgaaf. Er is aan gedacht door gratis bussen in te zetten voor deze bezoekers.
De woonwijk waar je, onderweg naar boven, doorheen loopt is een aaneensluiting van kastelen. Er wordt veel verbouwd aan deze properties. Elektriciteitsmannen, aannemers. Alles is vertegenwoordigd met het benodigd materieel. Wij vonden de weg ernaartoe ook zeker pittig. Mont Royal, het woord zegt het al. Berg. Omhooglopen. Het zal de lezer niet ontgaan zijn dat ik daar een afschuwelijke hekel aan heb.
De bedevaart is goed commercieel opgezet. Grote ruimtes met stoelen, een kantine, veel wc’s. Alles rolstoelproef. De crypte heeft nog de meeste goddelijke en oorspronkelijke sfeer. Het is sereen en een soort gezellig.
In de crypte kun je kennismaken met de wandelstokken! Deze stokken zijn achtergelaten door de mensen die deze op de heenweg nog nodig hadden en terug niet meer!
De wandelstokken rusten nu uit van de bezwete oksels waar zij vroeger onder zaten en hangen gesorteerd aan grote rekken.
Ze zijn wel allemaal hetzelfde. Van het soort zoals je dat vroeger zag. Hout met zo’n driehoek bovenaan waar je de oksels op kunt plaatsen, zodat je je kunt afzetten om de niet-willende benen te verzetten.
Godzijdank was dat voor een groot aantal mensen na het bezoek aan de basiliek niet meer nodig.
Zoals altijd koop ik een bedevaartsplaatje. Een afbeelding van een heilige met een ingeseald herdenkingsmuntje. Ik reken af en zie een Amerikaan. Fors en leunend op zo’n stok die ik net een verdieping lager heb zien hangen. Die stokken zijn dus nog steeds in gebruik!
Ik hoop dat deze man nog naar beneden moet en kans heeft op genezing.
Een bezoek aan de crypte van de begraven broeder is hiervoor noodzakelijk. Ik wacht dat verder niet af, ben er al geweest. Ik loop meer dan prima en Rolf is van zijn pijn aan het stuitje af.
We gaan terug naar de stad met de metro. Altijd leuk openbaar vervoer in andere steden. Ik ben, met schoongewassen en droog geföhnd haar, vertrokken vanmorgen. Wij hebben petten meegenomen en die zetten we op. Het regent weer behoorlijk.
Er staan wat bezienswaardige pleinen op het lijstje maar dat is in de regen helemaal niet leuk. Rolf neemt een ijs om het humeur op peil te houden en ik kijk in een schoenenwinkel. Dat helpt mij om mijn humeur op peil te houden. Er moet onder deze stad ongeveer 33 km aan winkels, restaurants en metrostations te bereiken zijn. Misschien een goed idee met slecht weer. We drogen op met een koffie en zoeken op internet naar alternatieven. De twee bekendste winkelstraten van Montreal moet je gezien hebben. Het zijn hier de straten Sherbrookstreet en St Catherinestreet. De looprichting is hiermee bepaald.
Kort samenvattend: breed, druk, mooi en veel. Wel leuk dat er tussen al het moderns ook twee oudere kerken staan. Het geeft een afwisselend beeld waardoor je naar de bebouwing blijft kijken. Tijd voor een drankje bij de ‘Drie Brouwers‘. Die kennen we uit Toronto en daar drink ik graag een Monaco. Ons gesprek gaat over het weer en de intensiteit van de buien.
Het is wat vroeg om te eten maar de regen wordt er niet beter op.
Wat doe je dan?
Terug naar het hotel is geen optie. Dan moet je er daarna weer uit.
Later op de avond de maag vullen met chocolade en chips ook geen optie.
We gaan naar Eaton market. Een winkelcentrum met een restaurant etage.
We overwegen allerlei exotisch voer maar komen toch weer uit op een hamburger, die overigens uitstekend smaakt.
De dag eindigt voor Rolf gestrekt op bed. Dat mag best met meer dan 18.000 stappen op de teller.
Ik zal er morgen wel stijf van zijn. Voor nu gaat het best.
Nou Montreal, we hebben iets van je gezien onder onze petten vandaan.
Volgende keer met zon, afgesproken?
