Roomnumber 2114 | Carlton
Weather | 30°C, sunny
Clothes |jeans, t-shirt (recommended shorts)
Wij zijn vroeg wakker en willen gaan ontbijten in Kensington Market.
Kensington Market is een verzamelplaats van verschillende activiteiten. Er werken mensen in de bouw, er zijn straatverkopers, hoedenmakers, veel eettentjes, barretjes, winkels met alle denkbare bouwvak-beschermmaterialen. Van alles.
Maar Kensington Market zelf is niet vroeg wakker. Toch vinden we een leuke ontbijttent die wel de borden met de menu’s buiten nog op moet hangen. Dat geeft niks, we gaan buiten zitten en hebben al een wandeling van ongeveer 4000 stappen achter de rug dus koffie kan er in. We delen pancakes en een bagel met ei/bacon. Een goede combi. Om 09:50 uur is er 1 straatverkoper met kettingen en armband open. We bewonderen de waar en lopen door. Via de CN Tower en het Rogers Center gaan we terug naar het hotel met de metro. Er moet worden gekortebroekt. Het wordt en is een warme dag. We gaan vanmiddag een boottocht maken door de haven van Toronto en de daarvoor liggende eilanden.
We zijn aan boord en veiligheid gaat voor alles dus ook hier een uitleg van een zwemvest. In dit geval door een meisje. Het vest gaat over het hoofd. Het is een ouderwets dik zwemvest en veel anders dan het zwemvest ziet ze ook niet meer. Het bandje zegt van alles wat zij met dat vest moet doen en dat werkt ze keurig af. Het verhalende bandje kan weer verder.
Op de eilanden hebben alleen de happy few Torontonians een huis. Dat was vroeger anders maar nu gaat alles voor de vooruitgang. Hier komt dan ook de titel vandaan. Toronto vindt zichzelf steeds opnieuw uit en moderniseert en verduurzaamt in vlot tempo. De eilanden moeten in dit kader dan ook voor iedereen beschikbaar zijn om vrije tijd door te brengen. Je snapt, men jogt, fietst, loopt hard enz. Veel grote mooie boten met de nodige accessoires zijn er aangemeerd. Zo ziet men tenten van gaas met liggende chillende mensen erin en BBQ’s al dan niet rokend en mannen die wat stootwillen aan de boot verhangen. We zwaaien naar elkaar, de vakantievierende medemens op het eiland zwaait naar ons op de boot. Ik zwaai wat terug.
We lopen weer verder door de stad, er is zoveel te zien. Het is een fantastische stad, een stad om te wonen. Het is vriendelijk en verwelkomend. Er wordt veel gebouwd en hard gewerkt. Maar ook is er armoe. Zwervers slapend op karton of bankjes, tandloze oude mensen met rollators, in-de-war mensen die schelden of hele betogen houden en de rest van de wereld voor gek verklaren.
We eten en zijn na 24.000 stappen uitgeput van vandaag. Slapen en waarschijnlijk morgen vroeg weer wakker.
